Śledź nas na:



Nurt klasyczny i awangardowy w poezji współczesnej - konspekt

Udowodnij, że we współczesnej poezji polskiej występuje zarówno nurt klasyczny, jak i awangardowy.

Zasadnicze nurty poetyckie współczesności koncentrują się wokół dwóch „biegunów poezji współczesnej" - Przybosia i Miłosza. Po roku 1956 rozwijają sie dwa zasadnicze nurty poetyckie: pierwszy - nastawiony na słowo poetyckie, drugi - na związki poezji z tradycją, czyli awangardyzm i klasycyzm. Wokół tych „biegunów" skupiają się różne indywidualności poetyckie.

 

I. Nurt awangardowy.

1. Tadeusz Różewicz

a) „Ocalony"

  • Rezygnacja z interpunkcji

    „Szukam nauczyciela i mistrza

    niech przywróci mi wzrok słuch i mowę

    niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia

    niech oddzieli światło od ciemności."

  • Świadoma prozaizacja

    „Mam dwadzieścia cztery lata

    ocalałem

    prowadzony na rzeź."

  • Brak typowych środków poetyckiego obrazowania

    „Człowieka tak się zabija jak zwierzę"

  • Funkcję tropów stylistycznych pełnią elementy struktury, np. jednowyrazowe wersy:

    „widziałem

    człowieka który był jeden

    występny i cnotliwy."

  • Prosty potoczny język:

    „widziałem:

    furgony porąbanych ludzi

    którzy nie zostaną zbawieni."

  • Eliptyczność składni:

    „cnota i występek

    prawda i kłamstwo

    piękno i brzydota

    męstwo i tchórzostwo."

b) „Lament"

  • Rezygnacja z interpunkcji:

    „Okaleczony nie widziałem

    ani nieba ani róży

    ptaka gniazda drzewa

    świętego Franciszka

    Achillesa i Hektora"

  • Świadoma prozaizacja:

    „mam lat dwadzieścia

    jestem mordercą

    jestem narzędziem

    tak ślepym jak miecz

    w dłoni kata"

  • Ascetyczna leksyka:

    „nie jestem młody

    niech was moja niewinność

    nie wzrusza"

  • Potoczny język:

    „zamordowałem człowieka

    i czerwonymi palcami

    gładziłem białe piersi kobiet."



Zobacz także